Spełniamy marzenia młodzieży

Napisał do mnie pewien wrażliwy młody artysta. No, może nie taki młody i nie artysta(!), ale napisał. Prosił mnie, bym choć na złe pory mgliste, nie tyle został z nim (no homo!), co zamieścił na moim poczytnym blogu próbkę jego liryki. Co niniejszym czynię:

(Bez tytułu)

Nasz lód ma dwadzieścia kilka stopni

to wystarczy by zamrozić

cząstki

cząstkę mnie, cząstkę ciebie

trochę gęsiej skórki

Nasza cisza ma kilkadziesiąt decybeli

stukot rozmów, szum fiskalnej kasy

może odwrotnie

może minutę, może porę roku

może mamy tylko słaby zasięg

Nasza wspólność to dwie osobności

dwie szpilki wbite w jeden koc

nie ma mnie

po mojej stronie ciebie

po twojej stronie mnie

jestem tylko ja

PS. Młody człowieku, popracuj nad interpunkcją!